Het is alweer juni en de helft van het jaar is nu bezig. Jeetje zeg wat vliegt de tijd. Het is opstaan rond 7 en naar bed rond 11 en tussenin doe je een boel op routinematige job, en een beetje freewheelen.
Zo vliegt de tijd voorbij.
En ondertussen...
Ik zit niet lekker in mijn vel. Heb teveel aan me hoofd wat ik alleen moet oplossen. En dat ben ik toch zo enorm zat aan het worden dat wil je niet weten.
Ik word er moe van. Moedeloos ook en meedogenloos. Dat helemaal. Het stemt mijn gemoed zo erg dat ik er soms in kan blijven hangen. Voor de 3e keer in korte tijd huil ik er ook gewoon om. Ik heb er zo'n verdriet van ook. Dat ik toch altijd bleef hopen en hopen dat het anders werd maar dat is niet zo. Nooit zo geweest ook ja mss een beetje in den beginne maar na verloop van tijd komt er weer niets uit..ik weet het vaak even niet meer. En dat geeft niet maar ik ben toch niet de enige die hier leeft..
Fijne maandag!!
Liefs van MaaNtje
