Het probleem is niet de afstand,
maar de eerste stap.
Mme Marie du Deffand
Ik zou kunnen huilen
Ik zou kunnen schreeuwen
Ik ben boos
En verdrietig
Teleurgesteld en ontzet
Vandaag is mijn verjaardag en alleen mijn kids hebben aan mij gedacht, 3 tekeningen heb ik gekregen..Wow wat leuk.
En van mezelf heb ik een boek gekregen.
Van mezelf.
Mijn moeder zegt altijd koop jij wat voor jezelf dan krijg je van mij het geld terug.
Als de kids jarig zijn, koop jij wat dan krijg je van mij geld terug.
Als meneer MaaNtje jarig is. Niets. Ook hoor ik niets..
En nu voor de zoveelste keer in de 12 jaar dat we met elkaar omgaan, geen kado. Een felicitatie dat wel.
Een maand of anderhalf geleden stuurde ik een mail met daarin een url om iets te bestellen.
Daarna nog een url met iets wat ik graag zou willen krijgen.
En tot op heden geen reactie of respons. Je hebt geen tijd, dan toch wel een bloem ofzo.
Ik zou graag willen huilen, en de tranen branden ook achter mijn ogen.
Zou willen schreeuwen en schelden. Ik ben boos, verdrietig en teleurgesteld.
Zie je dacht ik vroeger ik ben het niet waard. Ze vinden mij niet leuk.
Daarom vergeten ze mij. Nu weet ik het beter.
Ik moet gewoon een stap nemen!!
Fijne donderdag!!
Liefs van MaaNtje